متاسفانه عده‌ای به جای اینکه درباره‌ی توقیف شرق بنویسند، در حال موشکافی شخصیتی ساقی قهرمان هستند. یکی می‌گوید شعرهای ایشان بد است یکی می‌گوید این خانم چنین است و چنان است.

کسی نیست بگوید آیا شما نقاشی‌های کوبیسم را می‌فهمید؟ یا چون متعلق به یک نقاش معروف است سرتان را به علامت به‌به عجب نقاشی ظریفی! تکان می‌دهید؟ آیا کارهای سورآل دالی را می‌فهمید؟ یا از تمام سمفونی‌های بزرگ لذت می‌برید؟ هنرمند مجبور به ارایه‌ی اثری که تمام مردم آن را بفهمند نیست. برای همین بسیاری از هنرمندان بزرگ در فقر می‌زیستند. به قول تولستوی هنر بیان احساسات و عواطف انسانی است. دیگر دلیلی ندارد شاعر برای رضایت و فهم من و شما قلم دستش بگیرد.

من از این رو از ساقی قهرمان دفاع می‌کنم که او در جامعه‌ی تابو زده‌ی ایران بلند افکارش را فریاد می‌زند. آنچه به ذهنش می‌رسد و نگاهش به دنیا را می‌نویسد. شجاعت او را باید ستود. حال اگر فکر می‌کنید واقعن شرق را به خاطر این مصاحبه بسته‌اند کمی ساده‌انگارانه به نظر می‌رسد. شرق در لیست توقیف بود، حال اگر مصاحبه‌ی ساقی قهرمان نبود، مقاله‌ی مسعود بهنود و اگر این نه، بهانه‌ای چون هم میهن.

+ این داستان خانم قهرمان را به توصیه‌ی سایه خواندم خوب بود.
+ زباله‌های انسانی
+ مرا توقیف نکنید. من همیشه با مردان خوابیده‌ام.
+ شما دیشب با کی بودی؟
+ درباره ساقی خانم دردسرساز