یادمان باشد چه زندگی‌ها این چهار سال از هم پاشیدند چه آدم‌ها آواره شدند و فرصت نکردند آخرین بغض‌شان را فرودگاه یک دل سیر گریه کنند. یادت باشد چه قلب‌ها از تپش افتاد، چه خون‌ها زمین را داغ کرد و چه روزهایی را از سرگذراندیم با داغ و درفش و کهریزک و خبر بد، خبر بد،خبر بد. یادم باشد برای مادری که جگر گوشه‌اش را از دست داده برای دختری که مادرش را در عاشورا از او گرفتند روحانی هیچ وقت جای خالی عزیزش را در خانه پر نمی‌کند. یادت باشد روحانی اولین قدم ماست و اولین فریاد دموکراتیک ما بر سر دیکتاتور نه آخرینش.
یادم باشد این دل تکه‌تکه‌ی ما این قلب شکسته‌ی هر کدام از ما نمی‌تواند به این زودی بند بخورد. بند هم اگر بزنی‌اش دیگر صدای سابق را نمی‌دهد. انگار چیزی شکسته که هیچ وقت نباید ترک می‌خورد. دل ما جایی شکست که اگر ده‌ها انتخابات دموکراتیک هم برگزار کنند ما شنبه ۲۳ خرداد ۸۸ را فراموش نمی‌کنیم. یادت باشد نباید فراموش کنیم. نباید تابستان تف‌زده‌ی ۸۸ را فراموش کنیم. الله‌اکبرهای شب‌های ساکت آن سال کبود را. یادمان باشد ما بیشمار بودیم و هستیم. باید بیشمار تکرار کنیم آن چیزهایی را می‌خواهیم. رفع حصر میرحسین و کروبی آزادی زندانیان سیاسی را. این خیابان‌ها را بعد از چهار سال با خون دل پس گرفتیم یادمان باشد آسان از دست ندهیم. حالا شهر مال ماست. حالا می‌شود دل‌هایمان را بچینیم وسط و بعد بین ۷۵ میلیون ایرانی ناامید تقسیم کنیم. اگر به اینجا رسیدیم شهید داده‌ایم فریاد کشیده‌ایم کهریزک رفته‌ایم یادمان باشد این همه‌ی آن چیزی نیست که ما می‌خواستیم. روحانی برای ما میرحسین نمی‌شود و نه قدر او می‌تواند پا به پای ما حرکت کند. یادمان باشد این تازه اول راه است.
+ با گرامافون سرزمین رویایی گوش کنید: گلدون شمعدونی، سینا حجازی
+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.
+ سرزمین رویایی در فیس‌بوک