Send   Print
اگر دستان میرحسین را در توپخانه فراموش کردی که چطور برای تو، برای ما نوید پیروزی می‌داد. اگر آخرین نگاه ندا را فراموش کردی یا صدای ضجه‌های مادر سهراب را بر گورش. برو فردا در انتصابات شریک شو تا اشکان سهرابی، امیر جوادی‌فر، رامین پوراندرجانی، کیانوش آسا، صانع ژاله، محمد کامرانی، شرمنده‌ات کنند. برو تا بار دیگر حماقتت را به آن‌ها که رأی سبزت را سیاه کردند و بعد رنگ خون پاشیدند به روزهای تابستانی‌مان ثابت کنی. برو جلوی صندوق‌های رأی خونین و نشان بده خس و خاشاکی بیشتر نیستی. برو در انتصابات شرکت کن تا محمد مختاری، مسعود هاشم‌زاده، رامین رمضانی، محمد کامرانی، محسن روح‌الامینی، شبنم سهرابی، سید علی موسوی، مصطفی غنیان بفهمند خونشان برای آدم‌های بی‌رگ و ریشه‌ای چون تو به زمین ریخت و فراموش شد.

اگر نه هنوز سبزی، اگر هنوز صدای الله و اکبرهای شبانه در گوشت می‌پیچد، اگر دلت با میرحسین و شیخ مهدی کروبی است، اگر فکر می‌کنی رأی سبز تو اسم سیاه این جنایتکاران نبود، اگر ۲۵ خرداد را، سی خرداد را، عاشورا را، روز قدس را، ۲۵ بهمن را فراموش نکرده‌ای، اگر احساس می‌کنی تو را عهدی است با آن‌ها که از جانشان گذشتند تا ایران بار دیگر شاید آزادی را تجربه کند، در خانه بمان و به پیمانی که با دستان سبزمان به هم دادیم وفادار بمان. در خانه بمان و بگذار بالماسکه‌ی مضحک دیکتاتور، برایش نمایش آخرین نفس‌های حکومتی باشد که هم‌وطنان خودش را زیر ماشین روز عاشورا له کرد. بیایید به پیمانمان پایبند باشیم.

+ ویکی‌پدیا: جان‌باختگان اعتراضات به نتایج انتخابات دهم ریاست جمهوری ایران

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید:
http://www.dreamlandblog.com/atom.xml