تا امروز تصور بر این بود که دیکتاتورها و حکومت‌های خودکامه همیشه از اصحاب قلم و فکر و روشنفکران و نویسندگان جامعه‌شان می‌ترسند. آن‌ها که می‌فهمند و این شعور و بینش را بین عامه‌ی مردم ترویج می‌کنند. اما با کشف نوع جدیدی از فرعونیان مشخص شد که این گونه‌ی جدید از دودول ملت همیشه در صحنه هم هراس دارد. کسی نیست که بهشان بگوید مگر دودول و شومبول طلایی ملت ترس دارد؟ اینکه همه‌ی ملت حزب‌الله یک وجب زیر نافشان دودول یا ناز دارند بر همه واضح و مبرهن است. نباید که هول کرد. نباید که از تنفگ آب‌پاش ترسید. نباید از خنده‌ی مردم ترسید. شادی و خاطرات بانشاط و خنده همان خود زندگی است. تنها آدمهایی مثل برونکا در کارتون چوبین هستند که از جماعت خندان و خیس و شاد یا شاید از شوشول پسری ۴ ساله می‌ترسند.

+ این شما و این دودول فرنود

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید:
http://www.dreamlandblog.com/atom.xml