تصوير بالا، نشاط و رنگ و بازیگوشی و سرخوشی و زندگی. تمام باورهای آن فرهنگ کهن ایرانی، که حالا خاک خورده و پنهان شده، اما هنوز هست، چون پایدار نگهش خواهیم داشت.

ناشناخته ها

nice poem

اون عکس بالا يه احساس خوبی بهم ميده. محيطش. انگار آب بپاشن روی خاکهای دلم ... بوش چقدر دلنشينه

سرزمین رویایی:

شانه به سر جان:
مرسی. خیلی دوستش داشتم :)

شانه بسر:

برای سرزمين رويائی
http://hodhodak.blogfa.com/post-23.aspx

سرزمین رویایی:

هاله جان :
همشو می‌دونم. ;)

سرزمین رویایی:

ذهن سیال جان:
مرسی، خوبم. یعنی مجبورم که خوب باشم :)

از فعل رفتن بدم مياد ...

فقط اومدم بگم بیش از اون‌که بدونی مخلص‌ایم پسرک رویائی.

xx

تازگی ها خيلی دلتنگی مي‌کنی... خوبی؟

سوسکی:

دلم گرفت بد جوری از اين پست... نمی‌دونم چرا... يه احساس عذاب وجدان غريبی بهم داد...

This post made me so sad. I' m so sorry......

اون عکس فلیکر خیلی زیبا بود. خوش سلیقه هستین. ممنون

خدا ميدونه چند بار ديگه بايد اين حرفها رو زمزمه کنيم. برای چند نفر ديگه...

مهيار:

زندان نامرئي !‌ واقعا حس مي كنم بهترين تعبيره واسه اين كشور (البته‌ اگه بشه اسم اين جنگل رو كشور گذاشت )‌ . اميدوارم سفر اين دوستت توام با موفقيت باشه . گرچه اين حرف ،‌شايد تا حدودي بي معني باشه ،‌ چون سفر از تهران به تورنتو به طور پيش فرض ، موفقيته !‌

سلام دوست من...




Blog Design Studios