از تحریف و سانسور همیشه بدم می‌آید. این موردش کاملا قبول که گذشته‌ی ما را در کتاب‌های تاریخ‌مان نگوییم وارونه اما حداقل کج نشان می‌دهند.
اما مورد دیگر این است که گفتن حرف‌هایی مثل آن‌چه خانم بهار گفته‌اند خیلی فایده‌ای ندارد. ما مسلما از آن موقع تا به حال پیش‌رفت کرده‌ایم. گفتن "چه بودیم و چه شدیم؟" بگویی نگویی خنده‌دار است! بعید است خیلی‌های‌مان بتوانیم یک هفته هم آن شرایط را تحمل کنیم. این‌که می‌بینیم منشور حقوق بشری وجود داشته هیچ به آن معنا نیست که آن حرف‌ها آن‌طور که ما می‌خواهیم بفهمیم عمل می‌شده است. اصلا یک سوال: یک پادشاه چرا باید به کشورهای دیگر حمله کند که حالا بعدا بخواهد با پادشاهان کشورهای غصب‌شده خوب رفتار کند؟!
چه حس غرور لذتبخشی به آدم دست ميده و اگه يه کم واقعبين تر باشم به حال خودمون افسوس ميخورم که چی بوديم و چی شديم !؟:(
پسرک رویائی، سلام. مرسی عزیزم به خاطر حرف‌های پر از مهرت. انشالله سال‌گرد ازدواج خودت کلی باباکرم می‌رقصم. :) تو زن بگیر اول البته!
فواد جان :
این عکس خیلی حرف ها دارد برای ما.
خوب می شود فهمید که چطور حکومتیان می توانند تاریخ را برای عصر خودشان عوض کنند یا تحریف کنند یا حذف کنند.
باور کن شاید این روزها بچه ی دبیرستانی هم چیز زیادی از کوروش ندانند چون افتخارات باستانی ما همه از کتاب ها حذف شده اند یا بسیار مختصر و گنگ ذکر شده اند.
مایه ی تاسف و شرم است . افسوس.
برای من، برای آنها که میهنم را تحریف میکنند، متاسفم.
سولوژن جان:
بحث ما صحت یا غلط بودن کارهای کوروش نبود. بلکه فقط به حذف و سانسور تاریخ در کتاب های درسی اشاره خواستم بکنم.
حتمن می دانی این روزها در کتاب ها دیگر چنین صفحه هایی وجود ندارد !!