نوشتن عرق ریزان روح است .
بلاخره کلمه ها اومدن! هورااااااااا
خوشحالم که باز نوشتی رویایی عزیز
نوشته ات را دوست داشتم.
من هميشه انشام خوب بود! حداقل تنها چيزی که به خاطرش هيچ وقت دق مرگ نميشدم سر امتحان همون انشا بود! ولی اينکه از کی نوشتن واقعا عادتم شد... نميدونم!
منم حس مي‌كنم كه:نوشتن سرنوشت من است...
مخلصيم عزيز
کلمات پيامبرانند ...
گيرا و رسا می نويسی.آفرين