خيلی ناراحت شدم از اون خداحافظی تلخ اما هر کار کردم نشد براش کامنت بزارم..

Great writing and posting by your "Raghigh"


And I also wanted to say: "PING"

k1:

رفيق ممنون از لطفت و مرسی که بيادم هستی.

واي چقدر زيبا نوشتي

وبلاگ کمپین یک میلیون امضا در شیراز با نام کمپین شیراز با شعار کمپین یعنی زندگی راه اندازی گردید خوشحال می شویم از نظرات شما جهت تحقق اهدافمان بهره مند گردیم با تشکر

ليلا:

نوشته احساسي زيبايي بود اما وقتي زخم غربت سرباز مي كنه فقط خاطرات دلنشين و دوست داشتني برات تداعي ميشه و زهر تلخي ها گرفته ميشه و بدتر از ان اون حس عدم تعلق هستش كه بدجور ازارت ميده به قول :
http://www.semialism.com/
یک چیزهایی را هم کشف می کنی
مثلا اینکه آدم دوست دارد به یک جایی تعلق داشته باشد
در واقع از نبودش کشفش می کنی
اینجا ایرانی زیاد است. کسانی که 20 - 30 سال است اینجا هستند
کاملا می بینم که به اینجا احساس تعلق نمی کنند
اصلا نمی شود به اینجا احساس تعلق کنی
خودشان هم فکر نکنم بکنند، چه برسد به ما
واقعا هم نمی کنند. مثل آب خوردن برای چند دلار پول بیشتر کوچ می کنند یک شهر دیگر
بعد ایران را دوست خواهی داشت به خاطر همین حس تعلق، نه هیچ چیز دیگرش

چه زیبا نوشتی برای کیوان عزیز. امیدوارم این بار مثل دفعهء قبل انقدر زجر نکشه. تو نوشته ات حس جالبی بود که ترس خودم رو از رفتن کمتر و کمتر کرد و الان راحت تر میتونم به دوباره کندن و رفتن فکر کنم. شاد باشی، امیر

عجب قبيله ای!!

sun:

pas inha buye kah gelhaye gozashtas ke hanuz in hame dare ma ro kalafe mikone
man ro
to ro
va baghie ro!
farhangi dige dar kar nist
hamun gandabe marasem shaiad esme behtari bashe!




Blog Design Studios