دیکتاتورها در دست تفنگ دارند و رعب و وحشت در دل. ما در دستانمان جز جوانه‌های فردای آزاد چیزی یافت نمی‌شود و دل‌هایمان پناهگاه آفتاب است برآمده از کوه‌های دوردست مشرق. آن‌ها فشنگ‌های سربی را در سلاح‌هایشان پنهان می‌کنند و گلنگدن را می‌کشند، ما رویای روزهایی آزاد در سرزمین آباد و شاد را در دل‌هایمان پناه داده‌ایم. آن‌ها سلول‌های تاریک و سرد دارند تا روشن‌ترین و گرم‌ترین تلالوی دانایی را در آن‌ها به اسارت نگاه دارند. ما نوریم، ما غریو شادی و بغض فروخورده‌ی چند قرن اسارت و بردگی در دالان‌های تاریخیم.
+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید:
http://www.dreamlandblog.com/atom.xml
