تو نمی‌ترسی از این همه آه مانده در گلو؟ از داغ مانده بر دل مادرانی که فرزندانشان به دست چماقداران تو کشته شدند و دیگر هیچ چیز برایشان جای خالی آنها را پر نمی‌کند حتا حکومت علی‌وارت. چرا صدای فریاد بچه‌های همین انقلاب را نمی‌شنوی؟ شنیدن صدای این مردم، احساس کردن فقر و بیچارگی آنها، دیدن نور ناامیدی در چشم این همه دانشجوی تحصیل کرده صف کشیده پشت در سفارت‌خانه‌ها، اضافه شدن چروک پیشانی پدران زحمت‌کش و خم شدن کمر مادران این شهر ساده است. همانقدر که کشتن مخالفین ساده است و بعد فراموش‌کردن خون آنها و انگ بهایی و سلطنت‌طلب زدن … نه تمام نمی‌شود این داستان، جان آنها و آرزوهای انسانی‌شان همانقدر اهمیت دارد که زندگی تو دارد.
کاش این صداها را می‌شنیدی. زحمت تو کم می‌شد و خون‌های بیگناهان کمتری بر زمین ریخته می‌شد. باتوم‌های کمتری در آسمان می‌چرخید تا بر فرق سر امت همیشه در صحنه‌ات فرود آید و عده‌ای کمتر نعره‌ی حیدر حیدر سر می‌دادند. فکر کن به ایرانی آزاد و دموکراتیک و روز‌های خوبی که در راه‌اند و چه بخواهی چه نخواهی روزی سر می‌رسند و اگر این صدای بلند مانده در گلوی شهروندان زجرکشیده بلادیده‌ی سرزمین‌ات را نشنوی، آن روز دیگر ارج و قربی نخواهی داشت. برگرد به مردم، برگرد به انصاف و آزاده‌گی. سرنوشت همه‌ی دیکتاتورهای تاریخ تلخ و یکسان بوده و خواهد بود. تو استثناء باش. می‌دانم حرف‌هایم مثل ناله‌ای در هیاهوی باد گم می‌شود و بی‌فایده است. فقط خواستم گفته باشم. همین.
+ سخنان مهدی کروبی قبل از حصر خانگی
+ استقبال فاطمه حقیقت‌جو از سه‌شنبه‌های اعتراض
+ استقبال محسن مخملباف از سه‌شنبه‌های اعتراض
+ سخنان مجتبی واحدی درباره‌ی سه‌شنبه‌های اعتراض
+ استقبال شاهین نجفی از سه‌شنبه‌های اعتراض
+ استقبال احمد باطبی از سه‌شنبه‌های اعتراض
+ خانواده های زندانیان سیاسی :حصر همراه همیشگی مان، زهرا رهنورد را تحمل نمی کنیم
+ رنجنامه فرزندان موسوی و رهنورد: این درد را کجا فریاد بزنیم
+ فرزندان مهدي كروبي خطاب به حاكميت: بر خلاف نوکیسه های حاکم، پیش از انقلاب پشت درب های زندان بزرگ شديم
+ بیانیه شماره ۴ شورای هماهنگی راه سبز امید؛ فراخوان راهپیمایی
+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید:
http://www.dreamlandblog.com/atom.xml