اولین برنامه‌ی انتخاباتی میرحسین موسوی دیشب پخش شد. من امروز در یوتیوب دیدم. بیشتر از سر کنجکاوی و اینکه اغلب دوستانم در پی رای به ایشان هستند. اعتراف می‌کنم که برای نقد کردن حرف‌های ایشان با دقت جمله‌هایش را گوش دادم. مایوس‌کننده بود. سه دقیقه از وقت تبلیغاتی‌اش را به نقل خاطره از قیمت سیگار اوایل انقلاب تلف کرد. نه حرفی درباره‌ی حقوق زنان زد، نه آزادی مطبوعات، نه اقلیت‌های مذهبی، و نه فضای بازتر برای کشور. متاسفانه حرف‌های کلیشه‌ای با لحن یکنواخت کسل‌کننده.

شاید ایشان باید قبل از اجرای برنامه‌هایش فقط چند دقیقه از سخنرانی‌های اوباما را نگاه می‌کردند تا فرق یک سخنرانی انتخاباتی را با یک کلاس درس متوجه شوند. و در آخر با نصیحت سرمایه‌داران به جملاتش خاتمه داد که اینان باید یار و کمک مستضعفان باشند. حرف‌های تاریخ مصرف گذشته. آنچنان هم از احمدی‌نژاد انتقاد نکرد. می‌توانست به راحتی روی بسته شدن یاس نو مانور دهد. تنها دلیل منطقی که از دوستانم قبول می‌کنم برای رای دادن به او، جلوگیری از انتخاب مجدد دکتر احمدی‌نژاد است. من مجاب نشده‌ام هنوز.

+ اولین برنامه‌ی انتخاباتی میرحسین موسوی
+ President-Elect Barack Obama in Chicago
+ تله‌پاتی من و نیکان: چرا کاندیداها از اوباما یاد نمی‌گیرند