امروز ظهر برای پیدا کردن یک رستوران که بسته نباشد تا بتوانیم با دوستانمان نهار بخوریم دو ساعت سرگردان بودیم. تمام رستوران‌ها بسته بودند و علت آن را دستور اداره‌ی اماکن می‌دانستند. اداره‌ی اماکن به آنها تذکر داده بود که در صورت پذیرایی از مردم، پروانه‌ی آنها لغو می‌شود. نمی‌دانم این مجسمه‌های بلاهت چرا فکر می‌کنند همه‌ی مردم باید مسلمان باشند؟ و اگر نباشند باید در خیابان‌ها به دنبال نهار سرگردان بگردند؟ و شاید اگر مسلمان هم هستند، نتوانند روزه بگیرند. چند روز گذشته در خطوط هوایی ایران ایرتور قبل از پرواز در میکروفون خواندند که به علت ماه مبارک از پذیرایی در روی زمین معذوریم. اما به محض بلند شدن هواپیما، از تمام مسافران پذیرایی کردند. اگر ما نخواهیم به زور به بهشت برویم تکلیفمان چیست؟