مقاله‌ات را که خواندم باور‌نکردم طنز نباشد. آنقدر عجیب بود نظراتت که بیشتر دوست‌داشتم با نگاه طنز به آن نگا‌ه‌کنم. یکی از خصوصیات بد یا خوب بلاگر‌بودن، اینست که می‌توانی در مورد هر چه دلت بخواهد نظر‌بدهی با اینکه شاید از اصل موضوع اطلاع چندانی نداشته باشی.
قسمت اول مقاله‌ات با عنوان "گی در فرهنگ و زبان فارسی" کاملن حرفهای نوشته شده‌است. مضمون و دیالوگ مورد استفاده در آن نشان می‌دهد شما با توجه به مرجعی این قسمت را نوشته‌اید. مستدل و قوی. با نقل‌های تاریخی و مستند.
اما مشکل از قسمت دوم شروع می‌شود. جایی که شما قلم به دست گرفته‌اید و شروع به نوشتن نظرتان در مورد اختلالات جنسی نموده‌اید. با مرجع کتاب‌های روانپزشکی می‌توانم ثابت کنم خط‌به‌خط دیدگاه شما کاملن اشتباه و از نظر علمی مردود است. در عجبم چرا شماکه در این مورد اطلاعی نداشته‌اید تصمیم به نوشتن مقاله گرفته‌اید؟ تنها به یک مثال بسنده می‌کنم. جایی که گفته‌اید:
فرهنگ آزادی جنسی از اين لحاظ هيچ گاه متعلق به ما نبوده و نمی‌توانيم چنين چيزهايی را به عنوان آزادی جنسی بپذيريم چون آزادی جنسی از نوع نرمالش (زن+مرد) را هم نداريم و نتوانسته‌ايم آن را حل كنيم چه رسد به نوع آنرمالش (مرد+مرد و زن+زن). بنابر اين نبايد فريفته و مسخ تبليغ همين اندك گی و لزبين‌ها شد كه فكر می كنند چون در محيط آزادی از اين نظر هستند ما هم بايد داخل ايران اين‌طور باشيم!
نظرت شبیه حرفهای دونسل قبل است. شاید نمی‌دانی چند سالی است که کلمه‌ی دیزوردر به معنای اختلال از ترکیب قدیمی اختلالات جنسی حذف شده‌است. این‌روزها در کتاب‌های مرجع روانپزشکی از کلمه‌ی تمایل یا علایق بجای اختلال، استفاده‌می‌شود. شاید که نه، حتمن نمی‌دانستی خیلی سال است که دیگر گی یا لزبین بودن بیماری محسوب نمی‌شوند و حتا از لیست بیماری‌های سازمان بهداشت جهانی نیز حذف شده‌اند.
خیلی ساده برایت بگویم که تمام مقاله‌ات با توجه به اینکه گی و لزبین‌بودن را بیماری و آن‌نرمال بودن فرض‌کرده‌ای از نظر علمی زیر سوال است. این را هم بگویم این نوشته نقد مقاله‌ی تو و نظر شخصی من نیست، تنها تطبیق مقاله‌ات با نظریه‌های علمی روز دنیا در کتب مرجع روانپزشکی ست که بدون اطلاع از آنها شروع به نوشتن کرده‌ای. اگر مایل به مطالعه در این زمینه هستی برایت چند کتاب معرفی کنم تا اطلاعاتت را به‌روز کنی.
فرنگوپولیس: مشکل شما چیست آقای فحاش؟
گلناز: طبيعی يا غير طبيعی، مساله اين است
گلناز: پفيوزيسم به توان بی نهايت
بهمن کلباسی: اراجیف
نیک آهنگ: سخنی با نقطه، سخنی با بقیه
مرد رمانتیک با کلنگ: رررررر
سیبیل طلا: تقدیم به سوپرمن بلاگستان، نقطه جون